Mandalay

Mingalaba (hallo).
Na een vlucht van anderhalf uur aangekomen 40 km. van Myanmar. Een taxi genomen naar het guesthouse wat we uitgezocht hadden. Bleek vol te zitten. Een ander hotel met de taxi bekeken, was niet geweldig. Zelf gaan zoeken en ook wat gevonden. Een aardig hotel en de ligging is ideaal, in het centrum. Mandalay is een vrij jonge stad, met een geschiedenis die niet verder terug gaat dan 1857. Ondanks de modernisering is Mandalay voor de meeste Birmezen noch steeds de culturele en religieuze hoofdstad van het land. Mandalay telt nu meer dan 700 honderd pagoden en er wonen 20.000 monniken. De stad is een handelscentrum voor goederen uit China en uit Opper-Birma en heeft een goede reputatie op het gebied van zilversmeedkunst, houtsnijwerk, marmer houwen, jade slijpen en zijde weven. Er wonen hier veel Chinezen, Indiërs en Moslims. De dag erna wat gaan wandelen, naar Mandalay Hill en wat pagodes die er vlakbij liggen bekeken. De weg naar de top van Mandalay Hill bestaat uit 1729 treden, pffffffff, dat was niet niks en bij de ingang moesten we onze schoenen achterlaten. Onderweg naar boven kom je verschillende tempels met boeddhabeelden tegen. Op de top staat de met spiegelglas en tegeltjes overdekte Sutaungpyi pagode. Het was indrukwekkend.
In een van de pagodes staat en reusachtig beeld van een zittende Boeddha gehouwen uit een stuk marmer van 800 ton. Er waren 10.000 arbeiders nodig om het blok marmer van de mijn naar de plaats van bestemming te voeren. Die avond moe maar voldaan en met voeten die bijna niet meer schoon te krijgen waren naar bed.
De volgende dag met de fiets erop uit. Eerst naar de rivier, maar daar was het ontzettend vies en stoffig. Toen naar de markt, eigenlijk ook maar een zootje. Even neuzen in een nieuw shopping center, maar ook daar ben je snel uitgekeken. Dan naar de bladgoudmakers. Ze maken na een langdurig en zwaar proces flinterdun goud, 3 micron dik, wat op de Boeddha's geplakt wordt door gelovigen. Toen naar de steenhouwers, onverstelbaar wat die maken aan beelden van marmer en het stof dat ze daarbij produceren. Als je daar geen stoflongen van krijgt, er bij kijken was al heftig, dus nog meer water drinken. Daar ligt ook de meest belangrijke en drukst bezochte tempel van Birma, de Mahamuni- of Arakan-pagode . De pagode dankt haar naam aan een 4 meter hoog beeld van Mahamuni, de 'Grote Wijsgeer'. Het beeld dateert uit de 2de eeuw na Christus. Het is gemaakt van brons, maar met uitzondering van het hoofd is het hele lichaam in de loop der jaren met een dikke laag bladgoud bedekt. Daardoor is de vorm grotendeels verloren gegaan. Alleen mannen mogen bladgoud aanbrengen, vrouwen worden niet toegelaten. Wat hier erg opvalt is dat de meisjes en vrouwen en sommige mannen tanaka op hun gezicht aanbrengen. Deze traditionele make-up wordt gemaakt van de bast van de Murraya paniculata, een boomsoort die lijkt op onze accacia. De bast wordt op een steen gemalen en daarna vermengt met enkele druppels water, tot een witte tot lichtgele pasta ontstaat. Tanaka beschermt de hiis tegen zonnebrand, voorkomt uitdroging en zorgt ook voor verkoeling. Heel veel mannen kouwen op betelnoot in betelblad, wat een erg rode kleur krijgt bij het kouwen.
Een opwekkend middel gelijk aan sterke koffie, hun tanden lijden daar erg onder en ze zien niet uit met hun rode stompjes in hun mond. Schijnt ook kankerverwekkend te zijn. Na enige tijd spugen ze het uit, dus allemaal rode spuug op de grond en de rode kleur in hun mond gaat niet meer weg. Zo zie je hier ook oude vrouwen hele dikke sigaren (cherook is de naam van deze Birmese sigaar) roken van wel 2 centimeter doorsnee. De inhoud hangt af van de smaak en is meestal een combinatie van tabak, gedroogde houtsnippers en het zoete merg van de tamarindeboom. Als filter gebruikt men maisblad. Bijna alle mannen en vrouwen dragen hier een lange rok, de longwyi, is te vergelijken met de indonesische sarong. Hij staat bij mannen erg charmant. De mensen zijn hier erg vriendelijk en behulpzaam.
Wat we vandaag gedaan hebben en morgen gaan doen komt in ons volgende verslag, het wordt anders veel te lang. Helaas kunnen we geen foto's uploaden naar onze reislogger omdat het internet hier veel te traag is. Zodra we de mogelijkheid hebben, waarschijnlijk pas in Thailand, zullen we de foto's plaatsen.